ертегі
Ертеде бір ауылда айырылмас үш дос – Мирас, Ғалым, Ердос өмір сүріпті. Кішкентайынан ат құлындай тебісіп, балабақшадан бастап, мектепті бірге оқып, бітіріпті. Ер жетіп, үш дос үш қалаға оқу орнына түседі. Ешқашан ажырамаған достар жан-жаққа білім алуға аттанады. Достардың адалдығына ешқашан сызат түспеген. Үнемі ұялы телефон арқылы хабар алысып, басынан өткен қызықты жайттарды баяндап, рахаттана күліп алатын. Алайда 1-курсты аяқтап, жазғы демалысқа шығады. Жайдарлы жаз мезгілі жетіп, сағынысып қауышуға асыққан достар жағажайда кездеспескші болады. Кездесуге Мирас пен Ердос ғана келеді, ал Ғалымның ұялы телефоны өшірулі. Достар әрі-бері күтіп, ертеңіне Ғалымның үйіне жол тартады. Ата-анасымен амандасып, Ғалымды сұрайды.
Мирас: «Апатай, біз Ғалымға келдік. Досымызды сағынып, өзін келгелі бір көрмедік» — деп үн қатты Мирас.
Ердостың анасы: Сендер бір-бірлеріңді көрмедіңдер ме?! Кеше сендерге бара жатқанын айтқан болатын.
- Жо-жоқ, келмеді.
- Осы бала оқудан келгелі біраз өзгеріпті. Бізбен әңгімелесіпте ештеңе айтпады. Мүмкін сендер тілдесіп көрерсіңдер.
Келесі күні Ердос кенеттен дүкен жанынан өтіп бара жатып, бір топ балалар арасынан Ғалымды байқап қалады. Ғалымға қарай беттеп, қуанып,
«Ғалым, досым, бармысың бауырым?» дей бергені зиянды әдеттерге әуестенгенін көріп, біраз абдырап тұрып қалды. Ғалымның жайы Ердосқа мүлде ұнамады. Ғалым болса, өзімен өзі рахаттана күліп, біресе тізерлеп отырып, Ердосты мүлде танымады да.
Ердос жедел Мирасқа хабарласып, Ғалымды үйіне жеткізді. Ертеңгі күні екі дос ойлана, Ғалыммен кездесіп, жай-күйді сұрады.
Мирас: «Ғалым досым, саған не болған?! Мұның не? Сен бұндай зиянды әдеттерге қалай бардың? Білесің бе, есірткі, шылым, араққұмарлық өміріңді құртады. Біздің болашағымыз алда, ата-анамыздың үмітін ақтауымыз керек. Бұл әрекетіңді тоқтат» — деп өз ақылын жеткізді.
Ғалым біраз уақыт үндемей, жатақханадағы достарынан үйренгенін ашып айтты.
Ердос: «Бұл әрекетің дұрыс емес. Біз сені бұл есірткіден, яғни зиянды әдеттерден құтқарамыз. Сенің болашағыңа, өміріңе балта шабылғанын қаламаймыз. Бүгіннен бастап, бұл әдеттерді қоясың, жарай ма?!» деп келісті.
Сол күннен бастап үш дос бұрынғыша кездесіп, уақыттарын тиімді өткізуді ойластырды. Таңертең бірге жүгіріп, спортқа бет бұрды. Ата-аналаларына көмектесіп, Ғалымды мүлде қастарынан тастамады. Жазғы демалысты тиімді әрі қызықты өткізген достар бұрынғыша қалыпқа келе бастады. Ғалымның жағдайы дұрысталып, ата-анасы да қуана түсті. Оқуға кетер алдында Ғалым екі досына уәде берді: «Мен енді ол ортамен жүрмеймін, достарым. Есірткіні қолыма алмаймын, тартпаймын да. Сендердей адал достарым барына алғысым шексіз. Мені мына баледен құтқардыңдар».
Осылайша, адал достық жеңіп, есірткіге жол жоқ екені дәлелденді. Үш дос: «Біз адал достармыз! Біз есірткіні жеңдік» деп бір-бірін құшақтап, қуанды.
Әрқашан достығымызға адал, болашағымыз жарқын болсын! Есірткіге жол жоқ!
Сабыржан Ерболұлы,
№94 орта мектептің 5-сынып оқушысы.
Қызылорда облысы,
Қазалы ауданы, Жанқожа батыр ауылы.
