«Шәкіртсіз – ұстаз тұл» деп жатады. Шынымен, ұстаз өзінің шәкірттерімен мақтанады, оларға біліммен қатар тәлім-тәрбие беруде аянып қалмайды. Шәкірттеріне үміт артады. Ғабит Мүсіреповтің: «Мұғалім өзінің білімділігімен, жүріс-тұрысымен, жайдары мінезімен, тіпті сырт пішіні, киген киімімен де оқушысына жақсы мағынада қатты әсер етеді» деген сөзі бар. Сол секілді әрбір ұстаз өз шәкіртіне үлгі болып, оның биіктен көрінуін тілейді.
Менің шәкіртім Тоқтар Алмасұлын бірінші сыныпқа келгеннен білемін. Тоқтар Әлімжан 1994 жылы 10 маусымда Қазалы ауданының Бозкөл ауылында дүниеге келген. 2000 жылы Қарасақал Ерімбет атындағы №96 орта мектебінің 1-сыныбына қабылданды. Ол ә дегеннен ақылдылығымен, зеректігімен көзге түсті. Білімге деген құштарлығының арқасында 9-сыныпты жақсы тәмамдап, Ақтөбе қаласындағы медициналық колледжге грантпен оқуға қабылданды.
Колледжді жақсы бітіріп шыққаннан кейін еңбек жолын Ақтөбе қаласындағы жедел жәрдем бөлімінде бастады. Тәжірибе жинақтаған соң өзінің туып-өскен жері Бозкөл ауылына келіп, өз мамандығы бойынша жұмысын жалғастырды. Екі жыл жұмыс жасау барысында, халықтың алғысына бөленіп, ауылдық, аудандық салалық мекемелердің Құрмет грамота иегері атанды. Соның нәтижесі болар, Қазалы аудандық ауруханасына жолдама алып, 2020 жылдан бері рентген эндоваскулярлы хирургия бөлімінде жұмыс жасады.
Қазіргі таңда аға мейіргер болып, инфаркт, инсульт алған адамдарға операциялар жасап, бүйрек пен жүрекке стенд қойып, өз ісінің нағыз маманы атанды. Тоқтар шәкіртімнің еңбек жолына толағай табыстар мен жемісті жетістіктер тілеймін.
Гүлшат Әбдіразақ,
ұстазы
